Dag 7, de laatste dag.
Vanmorgen hebben de kinderen opnieuw wat langer mogen slapen. Door de vermoeidheid van gisteren en een (waarschijnlijk) slechte nachtrust in de bus vannacht, was het zeker niet slecht om de kinderen nu wat langer te laten slapen.
De kookouders hebben ons nogmaals verwend met een zeer lekker en gevarieerd ontbijt. We hebben ze dan ook uitgebreid in de bloemetjes gezet. Dank je wel!
De verrassing van vandaag, waarover we gisteren spraken, was het karabijnschieten. In de plaatselijke club in Stanzach mochten we gebruik maken van de schietbanen. Na wat uitleg door de begeleider, kregen alle kinderen een reeks kaartjes met een roos op en mochten ze hun karabijn erop richten. Het was zeer leuk. Ook hier hebben alle kinderen een eigen oorkonde gekregen en voor de top 3 een medaille. Met de kinderen die al klaar waren, zijn we naar een plaatselijk winkeltje gegaan om wat souvenirs voor thuis te kopen.
In de namiddag zijn we nog een laatste keer door het dorp van Stanzach gewandeld. Met een fotozoektocht en een routebeschrijving in de hand, zijn de kinderen nog even naar buiten gegaan. Het mooie weer en de frisse lucht heeft iedereen deugd gedaan.
Op dit moment zijn de kinderen aan het inpakken. Al hun spullen moeten terug in de koffer geraken, om straks mee in de bus naar huis te nemen. Toch zijn het niet alleen de kleren en schoenen die de kinderen zullen meenemen.
Diep van binnen nemen al deze kinderen heel wat herinneringen en ervaringen mee naar huis waar ze jaren later nog over zullen spreken. Een klein dorpje in Oostenrijk zal voor al deze kinderen een speciale plek blijven. Een gevoel dat niet te beschrijven valt, maar enkel ervaren kan worden door iedereen die hier (ooit) geweest is.
Auf Wiedersehen!
Vele groeten en tot morgen!
De sneeuwklassers!
Een bericht over het vermoedelijke aankomstuur in Turnhout zal later nog worden meegedeeld.
